پوست مرغی چیست؟
کراتوزپیلاریس یا پوست مرغی یک وضعیت ژنتیکی و خوش خیم پوست است. برآمدگی‌های ریزی در پوست ایجاد می‌شوند که در لمس حالت زبر مثل کاغذ سمباده دارند. این برآمدگی‌های ریز معمولا رنگ پوست هستند. اما ممکن است قرمز یا قهوه ای باشند. دوراین برآمدگی‌های ریز ممکن است حلقه قرمز باریکی وجود داشته باشد. اختلال پوست مرغی واگیردار نیست. معمولا علامتی ندارد و باعث خارش یا ناراحتی نمی‌شود. بیشتر بالای بازو، ران، گونه و باسن درگیر می‌شود. در موارد شدید ممکن است ساعد و ساق هم درگیر شود. به خاطر تجمع کراتین و ایجاد توپی در منافذ مو ایجاد می‌شود. اکثرا در افرادی که پوست خشک دارند ایجاد می‌شود. 40 درصد افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک (اگزما) و 75 درصد افراد مبتلا به ایکتیوز ولگاریس، پوست مرغی دارند.
پوست مرغی در چه سنی ایجاد می‌شود؟
پوست مرغی در کودکی شروع می‌شود. ضایعات معمولا با افزایش سن بهبود می‌یابد. ضایعات گونه معمولا بعد از بلوغ برطرف می‌شوند. در اکثر افراد تا 30 سالگی برطرف می‌شوند. اما در برخی افراد پابرجا باقی می‌ماند.
چه عواملی باعث تشدید آن می‌شود؟
در ماههای زمستان با تشدید خشکی پوست، ضایعات تشدید می‌شود. ضایعات ممکن است با تغییرات هورمونی و در حاملگی تشدید یابد.
درمان آن چیست؟
این اختلال ژنتیکی درمان قطعی ندارد. اما معمولا با افزایش سن بهبود می‌یابد. برای کاهش ضایعات و جلوگیری از تشدید آن میتوان از کرم های مرطوب کننده محتوی اوره و لاکتیک اسید استفاده کرد. استفاده از کرم های لایه بردار مثل رتینوئیدهای موضعی به برداشته شدن سلولهای مرده و کاهش برآمدگی ها کمک می‌کند. اما معمولا باعث خارش و تشدید خشکی پوست می شوند و توسط بیمار تحمل نمی شوند. در موردی که قرمزی ضایعات زیاد باشد برای کاهش قرمزی میتوان از لیزرهای عروقی مثل PDL استفاده کرد.
پوست مرغی با چه ضایعاتی اشتباه می‌شود؟
اکثرا بیماران فکر می‌کنند این ضایعات جوش هستند و گاه برای درمان از محلول‌ها و صابون‌های ضد جوش استفاده می‌کنند که باعث تشدید خشکی پوست می‌شود.