آکانتوزیس نیگریکانس چیست؟
علامت آکانتوزیس نیگریکانس تیره شدن، مخملی شدن و ضخیم شدن پوست است. اکثرا چین‌های بدن شامل گردن و زیربغل درگیر می‌شوند. اما کشاله ران و چین جلو آرنج نیز ممکن است درگیر شوند. زانو، آرنج، قوزک پا، چانه، لب پایین و مخاط دهان هم ممکن است درگیر شوند. تغییرات معمولا به تدریج ایجاد می‌شوند و بدون علامت هستند. گاهی بیماران از خارش و یا بوی بد شکایت دارند.
علت ایجاد آکانتوزیس نیگریکانس چیست؟
- مقاومت به انسولین: شایعترین علت است. بیماران اکثرا چاق هستند و یا اضافه وزن دارند. تغییرات پوست به تدریج ایجاد می‌شود. و نواحی محدودی از پوست (اکثرا چین‌ها) درگیر می‌شوند.
اختلالات هورمونی: ممکن است در نتیجه اختلال تیروئید، تخمدان و آدرنال ایجاد شود. خانم‌هایی که همزمان آکنه، نامنظمی عادت ماهیانه و موهای زائد دارند، باید از نظر سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCO) و سندروم HAIR-AN بررسی شوند. اگر ترک های قرمز پوست (استریا) و چاقی شکمی وجود داشته باشد، باید از نظر سندروم کوشینگ بررسی شوند.
داروها: نیاسین، هورمون رشد، داروهای پیشگیری کننده از بارداری (OCP)، کورتون و مهارکننده‌های پروتئاز ممکن است باعث ایجاد این عارضه شوند.
- بدخیمی: در این نوع، تغییرات به طور ناگهانی ایجاد می‌شوند. قسمت وسیعی از پوست درگیر می‌شوند. با کاهش وزن همراه می‌باشند. علاوه بر چین‌ها، زانو، آرنج، قوزک پا، چانه، لب پایین و مخاط دهان و کف دست هم درگیر می‌شوند. زبان معمولا ملتهب می‌شود. آکانتوزیس نیگریکانس بدخیم درنتیجه سرطان معده یا سرطان‌های دیگر گوارشی یا ادراری تناسلی ایجاد می‌شود.
- در موارد نادر ممکن است آکانتوزیس نیگریکانس در هنگام تولد و یا اوایل کودکی ایجاد شود و با کوتاهی قد و اختلال استخوانی همراه باشد. و درنتیجه سندروم های ژنتیکی دیده شود.
- در موارد نادر ممکن است آکانتوزیس نیگریکانس درکودکی یا نوجوانی ایجاد شود و با اختلال چربی زیرجلدی و لیپودیستروفی همراه باشد.
درمان:
برطرف کردن عامل زمینه ای، کاهش وزن و استفاده از داروهای حساس کننده به انسولین باعث برطرف شدن تدریجی تغییرات می شوند.
